Een half jaar samen

/
1 Comments



Een boos meisje naast haar fiets.
Mountainbiken. Ik vond het aan het begin een beetje eng. Het stuur zat veel te laag, de remmen piepten, het stuur zwierde van links naar rechts, mijn rokje kroop erdoor omhoog en ik stapte elke tien meter er vanaf om boos te gaan lopen.

De wegen hadden kuilen en lagen vol stenen.
Hij sjeesde al meters vooruit en ik voelde me een beetje een meisjesachtig tutje.
Na een tijdje werd ik er zelfs een beetje verdrietig van, ik wilde niet meer en had me een romantisch fietstochtje voorgesteld. We waren namelijk die dag precies een half jaar samen!


 
Maar na zijn lieve aanmoedigende woorden vloog ik al gauw over de heuvels met een glimlach, 
genoot ik van de bloemengeuren en prachtige landschappen. 

Zong ik ''drie maal drie is acht wiedewiedewiet en twee is negen.''
Ik fietste alsof ik het al jaren deed en had energie voor tien. Als ik deze lieve jongen toch niet had.

We kwamen na een tijd aan bij de rivier en vierden onze liefde met een picknickkleedje tussen de rotsjes, gekoelde biertjes in het stromende water. Mijn benen op zijn schoot.




Ik gaf hem een klein cadeautje, een flesje zonnegloed met een gedichtje:

'De zonnestralen op ons gezicht
Jouw gouden haren geven licht
op een van onze verliefde dagen
waarna jij mij misschien naar huis zal moeten dragen
Liefste meneer zonneglimpjes
Laten we op een lenteavond, jij met je blote voet
Ik met mijn rieten hoed
Genieten van dit flesje zonnegloed. '

Het was uiteindelijk een geweldig avontuur.


About Post Author

Morbi leo risus, porta ac consectetur ac, vestibulum at eros. Fusce dapibus, tellus ac cursus commodo, tortor mauris condimentum nibh, ut fermentum massa justo sit amet risus.

You may also like

1 opmerking:

Unknown zei

Ik volg jullie liefde met zoveel plezier op instagram! Heel fijn dit, vingers gekruist dat zo iets moois binnenkort ook mijn pad kruist!

17 mei 2015 om 22:59

Een reactie posten

Mogelijk gemaakt door Blogger.

Damianne Langedijk

Damianne Langedijk
photo by jade vranken ©

Over mij

Mijn naam is Damianne. Aan de hand van mijn lieve meneer zonneglimpjes huppel ik door de dagen. Ik ben een negentienjarig meisje dat erop los fotografeert, danst, droomt, tekent en creëert en heel veel nadenkt. Ik omarm de wereld met al het moois in haar. Want weet je? zonneglimpjes zijn overal, als je maar goed om je heen kijkt.