Een fijn, stormachtig herfstweekend samen in november. Als we iets te vieren hebben is de woonwagen ons lievelingsplekje, weg van de buitenwereld op het erf van de boer in Friesland.

Terwijl het buiten guur en koud was, gooide hij binnen in ons kleine hutje houtjes op het vuur. Zette ik de thee en
luisterden we naar de woeste storm. Genoten we van de rust en van het samen zijn.

In de avond waren we omringd door elkaars cadeautjes, lekker eten en gedichtjes. doopten we groenten en stokbroodjes in de kaasfondue en proosten we met de rest van de witte wijn.
We proosten op ons jaar lang verkering!

Al een jaar lang maakt hij me het gelukkigste meisje.


Het knapperende haardvuur, de kaarsjes die ik had aangestoken, mijn dikke sokken
en vooral zijn liefde hielden mij deze dagen warm.










Nadat we lachend de afwas met maar een heel klein beetje water hadden gedaan zondagmorgen, bezochten we mama en de poezenfamilie.

Twee van de katjes hebben een nieuw baasje, Vlier en Sinne wonen nog thuis.

Maar de baasjes van Vlier z'n broertje gingen een weekendje weg en dus hadden we het weekend een poezenlogeetje op bezoek!

De broertjes speelden, stoeiden en sliepen samen. Sinne mopperde een beetje achter ze aan en keek suffig naar haar staart die door haar kindertjes werd aangevallen. Het zijn toch zulke lieverdjes.








Mogelijk gemaakt door Blogger.