Het is zo naar hoe ik telkens weer ziek word van die gekke malle gemene gluten. Ik heb dit weekend waarschijnlijk perongeluk iets met gluten gegeten nu lig ik draaierig misselijk en met buikpijn in bed, en kan ik niks doen dan liggen en nadenken en muis knuffelen. van mama moet ik goji besjes nootjes en pitjes eten (En dat is ook eigenlijk het enige dat ik binnenhoud op het moment)
Maar het is aan de andere kant vind ik ook heel fijn om zo met bewust eten bezig te zijn. (wat we thuis eigenlijk altijd al doen(maar nu nog meer))
Ik kijk er nu al zo naar uit om later mijn eigen broden te bakken. Zeker te weten dat er geen rare chemische dingen inzitten of conserveringsmiddeltjes. Mijn moeder bakte vroeger elke week een brood maar nu heeft ze daar geen tijd meer voor zegt ze. Het noten honing brood dat ik dit weekend had gebakken was geweldig goed gelukt. Knapperig en vanbinnen luchtig en lichtzoet door de honing.





Dit shirtje heeft zo'n mooi achterkantje vind ik, ik ben er een beetje verliefd op. 



En kijk eens hoe mooi het brood is geworden!






Hoi hoi hoi de afgelopen week is er een klein wondertje gebeurd: ik ben gespot als model midden in de stad!gewoon plots terwijl ik liep langs de grachten om te gaan koffieleuten bij een cafeetje en daar te gaan leren. De mensen die me aanhielden kwamen betrouwbaar en ook professioneel over en stiekem droom ik al een tijdje van model worden maar aan de andere kant is het ook eigenlijk weer niks voor mij, (ik hou niet zo van make up en hoge hakken en doen wat anderen van je willen) Maar ik besloot het gewoon te doen! Gisteren had ik een testshoot, met ongeveer acht andere zenuwachtige tutjes(want echt wat waren het een tutjes van de bovenste plank) en nu krijg ik over een paar dagen te horen of ik ben wat ze zoeken en dat is zo spannend zo spannend!
Gistermorgen ben ik vroeg opgestaan en heb ik een paar uurtjes geleerd in de tuin, de tuin werd steeds zonniger en ik dronk heel veel sterremunt met honing. Daarna ben ik dus modelletje gaan spelen(ik moest kleren dragen die ook niks voor mij zijn: een skinny jeans en een top en high heels zoals ze het noemen) na de shoot vluchtte ik naar huis om een zwierig damianne jurkje aan te doen en voelde ik me weer mezelf gelukkig.

Toen ben ik weer even gaan leren want morgen is mijn moeilijkste proefwerk over celletjes en eiwitsynthese en daarna stapte ik op mijn fiets naar die lieve wies. We gingen even naar de supermarkt en onderweg knuffelden we dit katje ze was zo lief en mooi en haar vachtje was zo prachtig van kleur.





We hebben boodschappen gedaan voor een heerlijke lentesalade en druifjes gekocht in een klein doosje voor aan de gracht, er speelde een jongen vanaf zijn balkon gitaar en we zwaaiden naar een meneer aan de overkant.

 
 

Nu zit ik weer met mijn neus in de cellenwereld en zit er een glutenvrij notenhoning brood in de oven, ik ben vanmorgen langs alle buurvrouwen gegaan voor gist en later bleek dat we gewoon zelf nog gist hadden en dat ik gewoon niet goed kan zoeken. Ik ben zo benieuwd het begint hier al wel heerlijk te ruiken!

 
 
Dit is mijn favoriete plekje op het moment, onder deze fijne plant die nu bij ons in de woonkamer staat zit ik veel te lezen en te schrijven en namen te verzinnen voor mijn nieuwe poezenkind dat in mei bij ons zal komen wonen, want dan mag hij op zijn vroegst bij zijn moeder weg. Ik kan niet wachten, maar het is ook zo heerlijk om naar uit te kijken. Ik wil hem Maan gaan noemen dat vind ik de mooiste en origineelste naam die er is, ik moet veel denken aan de maan de laatste tijd omdat ik als ik in mijn bed lig en mijn gordijn een beetje open laat, de maan precies kan zien en daar staar ik dan nog een tijdje naar terwijl ik muziekjes van José Gonzalez luister, zo kwam ik op de naam




Mijn lieve vriend de zon verlicht de laatste dagen geweldig mijn kamer, maakt dat ik weer eeuwig in mijn raamkozijn kan zitten en avocado`s kan eten in de tuin in eigenlijk voor dit seizoen veel te koude jumpsuitjes. En lieveheersbeestjes over mijn benen kan laten lopen en zonder jas naar de dokter kan fietsen. Ik heb een platenspeler gekregen nog voor mijn verjaardag van die lieve Wies en speel het ene plaatje na het andere. Ik ben bijna een beetje verliefd op dat ding. Het geratel en dan de muziekjes die ineens beginnen te spelen. De tuin is zonniger dan ooit in maart.



Klimopjes blote benen en kamillethee in het raam en ik met mijn ingevlochten haar met de glimpjes zon





Ik voel me gelukkig en vlindertjes dansen door mijn maag, ik voel me al steeds minder ziek nu ik al bijna een week gestopt ben met gluten en het is zo fijn dat er eindelijk een soort van verklaring is en dat ik al bijna weer naar school kan waarschijnlijk, dat er weer in het grasveldje op het binnenplein kan worden gelegen in de tussenuurtjes met een bak ijs waarvoor we de cjp passen als lepel gebruiken. 







Ik voelde me zaterdagmorgen heel even gezond en mezelf en dat was zo fijn. Ik zwierde in een bloemig lente rokje en gaf alle zes potjes in de vensterbank water. De plantjes waren het eerste waar ik aan dacht, toen ik wakker werd.
mijn moeder vindt me een goede plantenmoeder.
Het gaat goed met ze, de lavendeltjes en de muntblaadjes zijn al een heel klein beetje in de wereld aan het rondkijken. Vroeger toen ik nog heel klein was vroeg ik altijd als mama de gordijnen open deed vol verbazing waarom de planten altijd eerder wakker zijn dan wij.

Ik ben net begonnen glutenvrij te gaan eten om te kijken of ik me dan minder ziek   en draaierig zal voelen, ik hoop zo dat het werkt. De rest van de zaterdag bracht ik door op de grond en in bed omdat ik me te zwakjes voelde. Ik wil niet zeuren over mijn ziek zijn maar dat is op dit moment een groot deel van mijn bestaan, en ik geniet van de momenten dat ik me even het oude vrolijke zwierige meisje voel.

Ik heb zaterdagmorgen ook een beetje lente in huis gehaald door stiekem wat sneeuwklokjes uit de overbuurman zijn tuint een paar huizen.verderop te plukken. Die heeft er toch zo veel dus dat mocht heus wel vond ik. Oh ja ik ben nu mijn blog lekker zonneglimpjes gaan noemen omdat dat gewoon mijn lievelingswoord is.






Voordat de dag begon heb ik veel uit het raam gekeken tijdens mijn dagen in Amsterdam. Iedereen vloog voorbij en dat vond ik zo leuk om naar te kijken, het gevoel van 'ik zie jou lekker wel en jij mij niet' is gewoon leuk. De straat leefde dag en nacht en het geluid van de trams vond ik op de een of andere manier heel vredig,
(aan de andere kant dacht ik steeds hé krijgen we nou onweer? oh nee toch niet!)

We wachtten op de warme chocola al kijkend uit het raam.


Het pand vond ik heel mooi ingericht, minimalistisch en in de hoek een grote plant. Precies zoals hoe ik later ook wil wonen.





In de middag vroeg ik aan Fay of ze nog leuke adresjes wist in Amsterdam, en door Fay heb ik KOKO coffee and design ontdekt. Een prachtige winkel en koffiehuisje in eén! De koffie is er niet alleen mooi, maar ook nog eens heel heel erg lekker. Ik probeerde een cappuchinootje met kokos en hij smaakte perfect! De muziekjes en producten waren er ook heel fijn. Zeker de moeite waard om eens langs te gaan als je in Amsterdam bent!









 

Donderdag was ik voor het eerst van mijn leven in Zwolle.
Zwolle heeft een heel mooie historische binnenstad, we bungelden aan de grachten met thee uit de landkaartenthermoskan en ik kocht een vetplantje in een hele mooie winkel. Na een paar uurtjes reisden we door naar Amsterdam en daar was het zo fijn, vrienden van mijn vriendin hebben midden in het centrum een woning aan de grachten en daar mogen zij zo nu en dan in, nu was ik de gelukkige en mocht ik mee!
Ik heb nu alweer heimwee, hoewel ik nog maar net weer thuis ben gekomen. Nu wiebel ik met mijn tenen want die zijn koud en ik durf niet zo goed in mijn agenda te kijken wat ik nog allemaal moet doen voor maandag. Ohja ik ga heel gauw bloggen over mijn heerlijke dagen in de hoofdstad, en de mooiste jas van het heelal die ik heb gekocht




Ik post hier veel de laatste dagen, maar ik doe ook zoveel leuks
Ik werd vanmorgen wakker met als eerste gedachte: ik wil naar zee ik wil naar zee. en het is toch zo fijn dat dit in de vakantie gewoon meteen uitgevoerd kan worden!
We zijn met de trein gegaan en voor maar zes euro konden we zwieren in de zeewind, schelpjes zoeken, nieuwe zonnebrillen dragen en een nipje zee proeven. (Dat doe ik altijd, en ik bedacht me vandaag pas dat dit misschien wel een beetje gek is. Maar het hoort gewoon.)

De zon heeft ons gezelschap gehouden, bijna achter elkaar door was ze erbij. en we dronken citroenmelisse thee in het strandpaviljoen oh zo zonnig. maar ineens was het al bijna tijd om de trein weer terug te nemen en we kwamen elkaar tegemoet. We haalden hem op het nippertje. (Wel heb ik mijn tong een beetje verbrand door alle haast maar dat geeft niet)

Het was eb en ik verbaasde me er een beetje over dat niemand écht dichtbij zee was. Als je naar het strand gaat wil je de zee toch proeven en voelen en ruiken? En toen ik me dat besefte vond ik de mensen allemaal stiekem een beetje stom en saai toen ik ze daar braaf over het pad zag wandelen.


Deze foto's lijken gemaakt op een dag in juli, vinden jullie ook niet? (maar het was toch echt vandaag!)
Als de kat voor een paar dagen van huis is, dansen de twee rebelse (muizen)meisjes door de kamer, roetsjen zij van de matrassen-op-de-trap glijbaan, wordt er op de grond gedineerd, eten knuffeldieren mee en wordt er geslapen in de woonkamer.
Ginnegappen en wijnen tot het bijna weer licht wordt, het bed uit huppelen en ontbijten met cake als het al bijna weer donker wordt. Liedjes kraaien achter de piano om tien over twee en ring zwaaien en schommelen in de woonkamer.
Want we voelden ons nog nooit zo vrij de afgelopen dagen.






 

De zon maakte ons wakker en buiten roken we de eerste lentegeuren van het jaar. Kortom, ik geniet van mijn vakantiedagen
Gisteren liep ik rond in het Zweedse paradijs. Nadat mam en ik gepraat hadden in Groningen op school met mijn mentor over hoe ik de draad weer op ga pakken na mijn ziek zijn, heeft mijn moeder me bij de Ikea gedeponeerd. Ik ben nog niet beter maar een beetje halfjes flaneerde ik door de Ikea, en van al dat moois werd ik zo blij zo blij en vergat ik even een beetje dat ik me niet zo goed voel. Ik heb tijden doorgebracht op de plantenafdeling, en wilde het liefst een hele grote plant meenemen want die vond ik zo mooi, maar de plant was bijna groter dan mijzelf. Ik dacht ineens aan het idee dat als ik hem meenam, ik me achter hem zou verschuilen en dat alle mensen dan een lopende plant zien met alleen mijn voetjes eronderuit en vond het moeilijk niet hardop te giechelen. (ik vind het wel vaker moeilijk om als ik alleen ben met mijn gedachtes, niet ineens te moeten lachen als ik denk aan een grappige situatie, hebben jullie dit ook hihi?)

De megaplant heeft uiteindelijk mama gekocht en we bedachten ineens dat ik hem ook gewoon kan stekken! Ik heb zelf het kleine stukje wildernis van de tweede foto gekocht. Hij was anders dan de anderen om zijn eigenwijze zwiertakken en dat vond ik zo leuk.

 



 


Na twee uurtjes uit te zoeken wat voor servies ik zou willen en wat voor vloerkleed als ik op kamers ga, en alle kleine zweedse ingerichte woningkjes 'uitgeprobeerd' te hebben (ik vind het altijd zo grappig om in de zweedse boeken te bladeren die in de boekenkasten staan), kwam mama en zijn we thee gaan drinken in het restaurant.
Ik heb nog voor mijn verjaardag een schapenvachtje gekregen, een dienbladje, lampenkampje en een mooie dekbedovertrek van de prachtige limited edition 'BRÅKIG' en de moeder van muis Manfred, een zachte grote muis.
Vroeger schaamde ik me altijd een beetje voor mijn moeder in de Ikea, want ze spreekt vloeiend Zweeds en begon altijd voor de grap Zweeds tegen de medewerkers te praten en die keken haar dan een beetje lichtelijk verward aan, nu vind ik het alleen maar eigenlijk heel leuk.
Mogelijk gemaakt door Blogger.

Damianne Langedijk

Damianne Langedijk
photo by jade vranken ©

Over mij

Mijn naam is Damianne. Aan de hand van mijn lieve meneer zonneglimpjes huppel ik door de dagen. Ik ben een negentienjarig meisje dat erop los fotografeert, danst, droomt, tekent en creëert en heel veel nadenkt. Ik omarm de wereld met al het moois in haar. Want weet je? zonneglimpjes zijn overal, als je maar goed om je heen kijkt.