/
0 Comments



Hutjes in de tuin van mijn mooiste kleedjes,
vandaag creëerde ik het plekje waar het windstil is én ook nog heerlijk in de schaduw. De appelboom was ook uitgenodigd. (of eigenlijk nodigde hij zichzelf uit)

Vroeger maakte ik altijd al hutten, met vriendinnetjes of alleen. In de tuin of onder de tafel. Dan was het half zes in de morgen en sleepte ik met dekens en knijpers en de kat door het huis. Ik trippelde op mijn tenen om verder niemand wakker te maken. En ging als de hut af was stilletjes een boekje lezen of tekenen.

Oh en ik denk dat ik dit mijn leven lang blijf doen, later voor mijn kinderen wil ik misschien een mega hut maken en er dan met het hele gezin in logeren. Ik droom best wel vaak over een gezin hebben met kleine Damiannetjes met hele blonde haren. En dan wil ik ze voorlezen uit Wiplala en Toon Tellegen en Roal Dahl. Oh en Ronja de Roversdochter. En knuffels voor ze breien ik kan niet wachten!




 
Er waaiden wel veel blaadjes en takjes in de hut (maar dat hoort natuurlijk bij het buitenleven)


Wiegeliedjes voor mijn poezenmeid


En later op de dag ben ik naar de boekwinkel gegaan. Alle boeken voor twee euro maar dan ook echt alle!
Ik ben er misschien wel anderhalf uur gebleven, met een glimlach en een steeds groter wordende stapel in mijn hand neusde ik rond.
Cadeautjes voor mezelf en voor anderen. De jongen die in de boekwinkel werkte was een leukje en ik zei hem dat hij vast een moeilijke baan had tussen ál die veel te goedkope boeken. Daar was hij het mee eens.


Nu is het alweer avond en is de lucht heel mooi, (bíjna net zo mooi als in Zweden!) Dus kijken jullie gauw naar buiten?


About Post Author

Morbi leo risus, porta ac consectetur ac, vestibulum at eros. Fusce dapibus, tellus ac cursus commodo, tortor mauris condimentum nibh, ut fermentum massa justo sit amet risus.

You may also like

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Mogelijk gemaakt door Blogger.

Damianne Langedijk

Damianne Langedijk
photo by jade vranken ©

Over mij

Mijn naam is Damianne. Aan de hand van mijn lieve meneer zonneglimpjes huppel ik door de dagen. Ik ben een negentienjarig meisje dat erop los fotografeert, danst, droomt, tekent en creëert en heel veel nadenkt. Ik omarm de wereld met al het moois in haar. Want weet je? zonneglimpjes zijn overal, als je maar goed om je heen kijkt.