zonneglimpjes

Het is nog maar vroeg in de morgen, maar ik ben al klaar wakker. Mijn beste vriendin ligt nog in mijn hemelbed en is nog verweg in het land der dromen terwijl zij veel eerder op zou gaan staan om mij zingend wakker te maken met taart slingers en ballonnen, want dat doen we altijd op elkaars verjaardag. Ik doe zo nog maar gewoon eventjes alsof ik slaap denk ik zometeen.
Want vandaag, vandaag is dan eindelijk de dag dat ik achttien ben geworden!

Het is zo onwerkelijk, dat ik al achttien jaar op deze wereld rond huppel en dat officieel de tijd van het kind zijn nu echt voorbij is. Ik zal gewoon als 'groot mens' het leven doorgaan.
Ik vind het wel een beetje leuk dat ik nu groot ben en volwassen, maar stiekem keek ik uit naar deze dag met de kriebels en het niet kunnen slapen als een kind van vier die bijna jarig is. Het liefst word ik nooit groot en oud en grijs en rimpelig en volwassen. Ik kijk uit naar dingen alleen leren doen zonder mama zoals op reis gaan en het zoeken van een eigen kamer over een tijdje. Maar het lijkt me ook een beetje spannend. Ik denk er sterk oover om in mijn eentje deze zomer of volgende zomer voor een half jaar of langer te vertrekken naar Scandinavie. Ik wil al zo lang naar Zweden en er houdt niks me tegen.

Vanmiddag ga ik een taartje eten in de stad met een vriendin die ik al lang niet meer gezien heb maar waarmee het altijd leuk is en daarna komt de familie. In de avond gaan we uit eten in mijn lievelingsrestaurant. Maar eerst gaan we voor de familie lekker van alles bakken zoals elk jaar. Oh en over een week geef ik een lichtjesfeestje!