De laatste dag van de vakantie gingen wies en ik een dagje naar zee. Het is maar een halfuurtje met de trein vanaf mijn woonplaats en dan kom je op een heel mooi oud havenplaatsje, Stavoren. Wies is mijn allerallerbeste vriendin en we hebben altijd de grootste lol. Er was een woeste wind en er waren woeste golven en we hebben heel ver gelopen. Onze haren waaiden alle kanten op.
Toen we terug wilden hadden we zin in warme chocola met slagroom maar we hadden wel een beetje haast want we wilden de trein halen en hadden nog maar een kwartier. Wies en ik wilden wel dolgraag een kop chocola, dus in een cafeetje brandden we onze tong en schaterden we het uit om de slagroom op de neus en we renden daarna alsof ons leven vanaf hing naar het station en haalden op het nippertje de trein.
Het was een heerlijke zondag.
(Ohja dat kleine poppetje op de foto is Wies)
